Het Kwaliteitslabel Veiligheidsdomein versus Keurmerk Beveiliging

In de recente discussies en berichtgeving over de beveiligingsbranche valt op dat bij aanbestedingen steeds meer aandacht wordt besteed aan bedrijven die voldoen aan specifieke eisen, waaronder standaardisering, navolging van de CAO, kredietwaardigheid, medewerkertevredenheid, en andere relevante criteria. Vaak wordt de vraag gesteld naar het oordeel hierover en naar mogelijke adviezen.

Mijn eigen onderzoek, bestaande uit het bestuderen van gestelde eisen en gesprekken met beide betrokken organisaties, heeft interessante inzichten opgeleverd. De focus lag daarbij op het behalen van het kwaliteitslabel VVNL en het reguliere Keurmerk Beveiliging, waarbij opviel dat er aanzienlijke verschillen bestaan in de benadering van beide keurmerken.

De introductie van het nieuwe label door de VVNL, gevolgd door een beperkt aantal aanvragen, roept vragen op over de effectiviteit en acceptatie ervan in de markt. In een gesprek met de directeur van VVNL, de heer Leon Vincken, benadrukte hij de uitstekende kwaliteit van hun label, ondersteund door transparantie naar leden en goedkeuring van vakbonden. Het kwaliteitslabel is op een aantal fronten uitgebreider i.v.m de integriteit dat door werknemers en werkgevers gesteund wordt. Volgens hem voldoet zijn keurmerk aan alle actuele eisen voor marktpositie.

Opvallend is echter de eenzijdigheid en commerciële inslag van het verkoopverhaal, wat wellicht niet goed aansluit bij de Nederlandse markt. Ook wordt beweerd dat het Keurmerk Beveiliging aanzienlijk duurder is, een claim die niet op concrete feiten is gestaafd. Wellicht is dat wat kort uitgelegd door de dhr Vincke.

Binnen VVNL lijkt het nieuwe label een commercieel keurmerk te zijn, een uitgebreide standaardisatie, vergelijkbaar met een uitgebreide ISO-certificering.

Een vergelijkend gesprek met Mevr. Elize Huijsman, secretaris kwaliteit van de Nederlandse Veiligheidsbranche, gaf een ander perspectief. Zij benadrukte de noodzaak van het Keurmerk Beveiliging, waarbij neutraliteit en objectiviteit voorop staan. Het keurmerk wordt ondersteund door belangrijke partners in de branche, zoals vakbonden en het sociaal fonds, waardoor het een breed gedragen karakter krijgt. Ook de toegankelijkheid van medewerkers richting een sociaal fonds werd bevestigd.

Zowel VVNL als de Nederlandse Veiligheidsbranche hebben volgens Mevr. Huijsman hun zaken geregeld, inhoudelijk geeft ze geen mening over de ander.
Het keurmerk beveiliging wordt op heldere en transparante wijze getoetst, met normen die vastliggen binnen de WPBR en de ketenpartners.

Concluderend is mijn bescheiden mening dat het VVNL-label weinig toegevoegde waarde biedt. Keurmerken, met name het Keurmerk Beveiliging en ISO 9001, zijn van belang in Nederland, vooral bij aanbestedingen. Door te voldoen aan de WPBR en de CAO beveiliging, en daarnaast een gestructureerde en gestandaardiseerde aanpak te hanteren, is het behalen van dit keurmerk goed te realiseren.

De commerciële inslag van VVNL, met gesubsidieerde keurmerklabels en een kritische houding jegens concurrenten, lijkt minder solide. Het feit dat bestuursleden van VVNL hun eigen bedrijven hebben laten keuren door de concurrent, terwijl zij zelf kritiek uiten op het Keurmerk Beveiliging, roept vragen op over objectiviteit en consistentie.

Let wel, zowel het Keurmerk Beveiliging van de Nederlandse Veiligheidsbranche als het Kwaliteitslabel Veiligheidsdomein van Vereniging Veiligheidsdomein Nederland (VVNL) hebben een toegevoegde waarde en geven beide aan dat je gestandaardiseerd bent als bedrijf en je kwaliteit getoetst en geborgd hebt.

Dit onderzoekje is zonder enig commercieel belang uitgevoerd, en ik deel deze bevindingen ter overweging.

Warme groet

Dennis Coelingh